Ο Ιωάννης Πρωτονοτάριος είναι παλιός γνώριμος.
Μου έστελνε τις φωτογραφίες του για πάνω από είκοσι χρόνια.
Τυπωμένες σε χαρτί της Κodak και της Ιlford.
Τις γύριζα από την πίσω πλευρά και τις τοποθετούσα σε ασημένιες πλαστικές κορνίζες που αγόραζα από την λαϊκή την ενορίας μου.
Μετά ανακάλυψε την ψηφιακή φωτογραφία και αυτή του η επιλογή με έφερε σε πάρα πολύ δύσκολη θέση καθώς αναπάντητα ερωτήματα είχαν έρθει στο φως:
Ποια είναι η πίσω πλευρά μιας ψηφιακής φωτογραφίας;
Τι μπορώ να κορνιζάρω πλέον από τον Πρωτονοτάριο;
Άρχισα να διαβάζω τα raw data των φωτογραφιών του, τα tags και τα color modes και τότε ανακάλυψα έναν υπέροχο κόσμο στις ψηφιακές του φωτογραφίες.
Πλούσια αφήγηση, σύμβολα και παράξενες λέξεις-κλειδιά αποκάλυπταν τα μυστικά τους άλλοτε ψιθυριστά και άλλοτε κραυγαλέα. Εξακολουθώ να ανοίγω τις φωτογραφίες του μόνο με το notepad και να διαβάζω γράμμα-γράμμα το ποιητικό ντελίριο των αλγορίθμων τους.
Σε αγαπώ Ιωάννη Πρωτονοτάριε γιατί είσαι η Κυρά της RAW.

Calypso Larah